Στις ελληνικές θάλασσες ζει και αναπαράγεται ο μισός περίπου παγκόσμιος πληθυσμός του είδους, που απαριθμάται στα 250-300 περίπου άτομα. Τα αρσενικά έχουν κατά μέσο όρο μήκος 2,4 μ. και βάρος 315 κιλά ενώ τα θηλυκά έχουν μήκος 2,0-2,4 μ. και βάρος 300 κιλά. Καταδύεται από μικρή ηλικία σε βάθος μέχρι και 170 μ. και τρέφεται με μεγάλη ποικιλία θαλάσσιων οργανισμών, ενώ μεγάλο ποσοστό της τροφής της αποτελούν τα μεγάλα κεφαλόποδα, όπως το χταπόδι. Γεννάει ένα μικρό σχεδόν κάθε χρόνο, η αναπαραγωγική περίοδος είναι από τον Αύγουστο μέχρι το Δεκέμβριο και μπορεί να φτάσει σε ηλικία τα 45 χρόνια.
H μεσογειακή φώκια παρότι περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη θάλασσα, χρησιμοποιεί και τη ξηρά, κυρίως απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες θαλασσινές σπηλιές, για να γεννήσει και να γαλουχήσει τα μικρά της αλλά και για να αναπαυτεί. Θηλάζει, φροντίζει και εκπαιδεύει μέχρι και 4 μήνες τα μικρά της (περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο είδος φώκιας). Το είδος παρατηρείται σε όλη την παράκτια και νησιωτική ζώνη της Ελλάδας, εκτός από τους δύο κλειστούς κόλπους του Κορινθιακού και του Αμβρακικού.
Γνωστή και από τον Παπαδιαμάντη με «Το μοιρολόγι της φώκιας», η Monachus monachus έχει πάντα υγρά μάτια, γιατί δεν έχει τον δακρυϊκό πόρο που οδηγεί τα δάκρυα από την άκρη του ματιού στη μύτη, όπως έχουν τα περισσότερα θηλαστικά και έτσι είναι πάντα σαν να κλαίει. Για αυτό τα δάκρυά της που κυλούν συνέχεια, σχηματίζουν γύρω από τα μάτια της μία υγρή μάσκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου